Instalację systemu rozpocząć możemy z działającego już systemu lub też wystartować instalator z płyty CD. W tej wersji opcja Upgrade została wyłączona, więc nie można dokonać aktualizacji istniejącej już instalacji Longhorn’a. Instalator wygląda dość estetycznie i został bardzo zmodyfikowany w porównaniu do poprzedniej wersji. Jest bardziej funkcjonalny oraz podaje więcej informacji o przebiegu instalacji. Sama instalacja została podzielona na 3 etapy. Pierwszy dotyczy zbierania odpowiednich informacji potrzebnych do zainstalowania systemu.
 

Po wyborze rodzaju instalacji pojawia się ekran podsumowujący dla pierwszej części instalacji. Z poziomu tego ekranu możemy dokonać wyboru, gdzie chcemy instalować system oraz nadać nazwę komputerowi. W obecnej wersji nie można jeszcze korzystać z pozostałych opcji, czyli: tworzenia kont użytkowników, modyfikowania ustawień regionalnych, układu klawiatury oraz strefy czasowej.

Jeśli zdecydujemy się instalować system w innym miejscu, niż instalator sugeruje, zostaniemy przeniesieni do ekranu wyboru dysku, przypominającego tego z instalatora Windows XP. Nastąpiły tutaj jedynie kosmetyczne zmiany. System możemy instalować na dysku, na którym już istnieje jakiś inny system, wtedy instalator nas o tym powiadomi i napisze, co zrobi z drugim systemem. Zaznaczam, że nie ma najmniejszych problemów z koegzystowaniem Windowsa XP i Longhorna na jednym komputerze.

System instaluje się w około 20-30 minut, w zależności od szybkości komputera (niektórzy osiągają nawet 15 minut). Po zainstalowaniu system wraz z katalogiem Program Files zajmuje 2,4 GB co jest dość sporym wynikiem jak na świeżo zainstalowany system.